Monday, July 31, 2006

Today is THAT day of the year


Ναι ναι....σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα τουλίπων! Για να το γιορτάσουμε, θα κάνουμε ένα πάρτι στην Ολλανδία ασφαλώς. Φέρτε και τα ποτιστήρια σας! Θα γίνει τρελλό πάρτι!

Thursday, July 27, 2006

Το πρώτο μου κείμενο στο περιοδικο Υ.Γ

ΕNJOY!!!
CYBER LOVERS

«Γράψε ένα κείμενο για το σεξ στο ίντερνετ», μου είπε η κολλητή. Δεν μπορούσα να μην το κάνω. Γιατί της κέντρισα το ενδιαφέρον όταν μια νύκτα κάθισα και της διηγήθηκα, με απόλυτη φυσικότητα μερικές από τις cyber εμπειρίες μου. «Μα εσύ;», με ρώταγε σκασμένη στα γέλια. Καταλάβαινα από την αντίδρασή της, πως προφανώς δεν το περίμενε. Αλλά σε αντίθεση με το «πραγματικό» σεξ, στο cyber sex, είσαι ότι φανταστείς και ότι δηλώσεις. Και αυτός είναι ο πρώτος κανόνας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
ENTER. LOGIN. USERNAME: tulip.
Το ίντερνετ το είχα μάθει ένα χειμώνα κάποια χρόνια πριν. Φοιτήτρια κάπου στη Αγγλία. Όταν έχει πολύ κρύο και δεν μπορείς να βγεις τότε τι κάνεις; Σερφάρεις στο ίντερνετ και «μιλάς», κάνεις δηλαδή chat στο IRC. Έμπαινα σε συγκεκριμένα rooms, όπως το #greece, το #hellas και κάποτε στο #spain και το #italy. Γνώριζα κόσμο, μιλούσαμε για άσχετα θέματα και έτσι η ώρα περνούσε. Ούτε θυμάμαι πότε το chat έγινε μια καθαρά σεξουαλική e-πόθεση. Εκείνη την περίοδο «μιλούσα» χαλαρά και ανυποψίαστα με έναν τύπο με τον οποία, μετά από καμιά εικοσαριά sessions chatting, είχαμε αποκτήσει μια οικειότητα. Ούτε ήξερα πως έμοιαζε, ούτε και με ενδιέφερε ( οκ παραδέχομαι ότι ήμουν λιγάκι περίεργη). Και ξαφνικά, ένα βράδι καθώς μιλούσαμε στο κοινό room, μου κάνει pvt ( =private δηλαδή συνομιλία σε ξεχωριστό ιδιωτικό παραθυράκι) και με ρωτάει τι φοράω. Ωπ τι έγινε! Το παιχνίδι άλλαξε; Κόλλησα. Αυτό δεν μου είχε ξανατύχει. Αλλά δεν ήμουν και τελείως άσχετη (γενικά). Και έτσι αφού κοίταξα δεξιά και αριστερά και βεβαιώθηκα ότι δεν έβλεπε κανένας την οθόνη μου, έγραψα « φοράω… σχεδόν τίποτα». ENTER. Απάντησε με ένα πονηρό χαμογελάκι. Και μετά, όλα άρχισαν. Και αυτή ήταν η πρώτη μου φορά….στο ίντερνετ.
Σιγά σιγά έμαθα τα περί cyber sex και για μερικά χρόνια το IRC είχε γίνει το σημείο «συνάντησής» μου με άγνωστους. Γνώρισα αρκετούς. Σε ελληνικά sites, σε sites που παίζαμε online τάβλι, σε sites για κινηματογράφο, για μουσική κτλ. Έκανα cyber sex με Έλληνες, Αμερικάνους σέρφερ, Γάλλους φοιτητές, Αυστραλούς . Είχα εμπειρίες σε παραλίες, σε ξενοδοχεία, σε σκοτεινά δρομάκια, σε μπαλκόνια. Είχα και καλούς και μέτριους και κακούς παρτενέρ. Αλλά ένα ήταν το σίγουρο, το cyber sex δεν ήταν ποτέ μονότονο!

Όλα αυτές οι εμπειρίες μου έμαθαν τα εξής για το cyber sex:
1. Όσο περισσότερη φαντασία τόσο καλύτερο και το cyber sex. Το οποίο σημαίνει, πολλές περιγραφές και φυσικά δεν περιμένουμε από τον άλλο να κάνει το πρώτο βήμα. Είναι γελοίο να το παίζεις cyber-μυξοπαρθένα.
2. Τα σενάρια «παίζουν» και στο cyber sex. Για παράδειγμα μπορεί εσύ να υποδύεσαι την νοσοκόμα και αυτός το γιατρό. Σε αυτή την περίπτωση δεν περιγράφεις εγχειρίσεις. Με λίγα λόγια δεν το ξεχειλώνουμε το σενάριο. Και φυσικά όταν ρίχνεις ατάκες όπως « Είσαι πυροσβέστης; Έλα να σβήσεις τη φωτιά μου» ή « Είμαι γιαπωνέζα μαθήτρια και χρειάζομαι το δάσκαλό μου» πρέπει να είσαι προετοιμασμένη να συνεχίσεις το σενάριο ( βλ. σημείο 1)
3. Φράσεις όπως «Ntrepomai», « Den to exw 3anakanei» είναι γελοίο και να τις γράφεις και να τις σκέφτεσαι. ΔΕΝ σε ξέρει και ΔΕΝ θα σε δει ποτέ!
4. Πάντα «φοράμε» , οι γυναίκες, σέξι εσώρουχα πχ μαύρα με δαντέλες ή μποξεράκι για άντρες. Παίζει και το concept «molis bgika apo to ntouz kai foraw mono mia petseta». Ο άλλος δεν είναι ηλίθιος. Ξέρει ότι δεν κάθεσαι μπροστά από το pc φορώντας ζαρτιέρες. Και για να αποφύγεις το ξενέρωμα μην ανταλλάξετε φωτογραφίες.
5. Όταν γράφει «ψηλός, με κοιλιακούς, πλάτες σχεδόν ένα μέτρο και προσοντούχος» το πιο πιθανόν να είναι «16αρης, με σπυριά και εφηβικές ορμές». Αλλά δεν σε νοιάζει το τι πραγματικά είναι αλλά το πώς σε κάνει να τον φαντάζεσαι!
6. Όταν γράφει « 25άρα ξανθιά, με πόδια δυο μέτρα και σαρκώδη χείλη» σημαίνει « σαραντάρα, με δύο παιδιά, με άντρα που με έχει γραμμένη και με σεξουαλικά απωθυμένα». Αλλά είπαμε, εδώ είναι cyber sex
7. Το όνομα είναι πολύ σημαντικό. Για παράδειγμα, με το nick «tulip» είχα πολλές επιτυχίες. Χαριτωμένο, φαινομενικά αθώο και γεμάτο εκπλήξεις! Είναι πεζό να μπαίνεις με το δικό σου πχ «Antroulla» και «Kokos» όπως είναι και γελοίο να κυκλοφορείς με ονόματα του τύπου «Andreas2big» ή «Sabrina4all». Στην πρώτη περίπτωση είναι απίθανον να κεντρίσεις το ενδιαφέρον του άλλου και στη δεύτερη ναι μεν θα σου κάνουν pvt αλλά το πιο πιθανόν να είναι ανήλικοι κάτω των 15 και άσχετοι. Και πίστεψε με δεν το θες.
8. Όπως και στο κανονικό σεξ, το foreplay ( τα προκαταρκτικά) είναι πολύ σημαντικό. Δεν είναι μπαμ και κάτω. Κάνεις ένα παιχνίδι και δεν βιάζεσαι (εκτός και αν είσαι δουλειά και δεν έχεις ώρα – αλλά ποιος σου είπε να κάνεις cyber sex στο γραφείο;)
9. Όταν ο partner σου απαντά, από ένα σημείο και μετά (όχι από την αρχή) πολύ πολύ αργά….ξέρεις τι κάνει. Γράφει με το ένα χέρι. Και είναι αυτονόητο το γιατί. Εσύ ΔΕΝ δείχνεις ότι σοκάρεσαι. Ίσα ίσα θα έπρεπε να χαίρεσαι που έκανες τόσο καλό cyber sex!
10. Το cyber sex είναι όπως το one night stand. Δεν δίνεις υποσχέσεις και δεν το παίρνεις στα σοβαρά. Απλά το απολαμβάνεις!


URBAN TULIP

( παιδιά σχόλια...αν έχετε...και μπορείτε να πειτε ΟΤΙ θέλετε... όλα τα αντέχω, ως πολιτισμένη τουλίπα-ξαδερφη σκάσε μη γελάς)


Tuesday, July 25, 2006

Γκρίνιες!



Ο τίτλος προειδοποιεί. Δεν φέρω ευθύνη για τα ακόλουθα.
Λοιπον, ειμαι ΕΞΑΛΛΗ!! Πάρα πολύ. Τι καλοκαίρι και αυτό ε;; Τι στο καλό; Συνομωτεί το σύμπαν εναντίον μου ( όχι ρε συ δεν έχω μανία καταδίωξης - κάποιοι πχ εγώ όντως καταδιώκονται!).
Πήγα που λες για τρίτη φορά στο γιατρό να δει το χέρι μου. Υποψιάστηκα ότι κάτι δεν πάει καλά το μεσημέρι. Επιβεβαιώθηκα! Η γιατρός, είπε ότι ναι έπρεπε να είχα πάρει άδεια για καμιά βδομάδα ( ακούς κυρία διευθύντρια) γιατί όταν το κινώ έιναι πολύ λογικό να μην κολλά η πληγή. Και μετά τι μου λέει;; Ότι δεν μπορώ να το βρέξω για ακόμα καμιά βδομάδα ( πόσο καιρό θα κάνω μπάνιο με το αριστερό; - είναι και άβολο) ΚΑΙ ότι άκόμα δεν ξέρει πότε θα ξανακολυμπήσω..... Ε εκεί έχασα τη ψυχραιμία μου. Με άκουσε όλο το Πρώτων Βοηθειών. Έξαλλη σου λέω! Τι καλοκαίρι είναι αυτό;; Χωρίς θάλασσα; Δεν φτάνει που θα μείνω εντός!
Οπότε :
1. Μην διανοηθεί οποιοσδήποτε από εσάς ( όσο και αν σας αγαπώ) να με παρηγορήσει. Θα τον πάρει και θα το σηκώσει.
2. Λέξεις όπως ΠΑΡΑΛΙΑ, ΘΑΛΑΣΣΑ, ΚΟΛΥΜΠΙ, ΔΙΑΚΟΠΕΣ είναι απαγορευμένες σε αυτό το Blog. Σε όποιον δεν αρέσει, να μην μπαίνει εδώ.
3. Ότι ποτά έχετε, όσες βότκες και αν έχετε σπίτι, γίνεται έρανος για τη μαραμένη τουλίπα. Μαζέψετε τις και φέρτε τις στον κήπο μου.
4. Μαλακία καλοκαίρι το φετινό...
Σας αφήνω, πάω να πιώ
Υ. Γ1 Κάτι ήξερα που ανέβαλλα να πάρω καινούριο μαγιώ
Υ.Γ2 Όσοι με αγαπάτε, έχω να πω ότι την περασμένη Κυριακή απέκτησα και έντυπο κήπο ( στο υπέροχο έντυπο Υ.Γ). Και θα υπάρχω εκεί και την Κυριακή που μας έρχεται. Και για μετά...θα δούμε ( να και ένα καλό αυτού του ηλίθιου κατά τα άλλα καλοκαιριού)

Thursday, July 20, 2006

Παρελθόν; Ποιό παρελθόν;

Μόλις έχω διαβάσει το ζώδιο της βδομάδας που μπαίνει. Και χαμογέλασα, σχεδόν συνομωτικά. Με τον εαυτό μου. Γιατί έγραφε: "ΛΕΩΝ Yπήρξαν στιγμές στη ζωή σου που οι φαντασιώσεις σε οδήγησαν στην καταστροφή, κι έτσι έμαθες πόσο επικίνδυνα μπορούν να γίνουν τα όνειρα. Όμως αν δεν υπήρχαν ψευδαισθήσεις, αυταπάτες, παραμύθια, δεν θα υπήρχαν γεύματα με κεριά ούτε ερωτικά ρομάντζα. Oι άνθρωποι δεν θα ερωτεύονταν και ένας Θεός ξέρει πώς θα έρχονταν στον κόσμο τα μωρά. Mε την Aφροδίτη πλέον στον Kαρκίνο, τον Άρη στην Παρθένο, από την Kυριακή, και με μια νέα Σελήνη στον Λέοντα, την επόμενη Tετάρτη, δεν είναι ποινικό αδίκημα να αφήσεις χαλαρά για λίγο τα χαλινάρια, ούτε να κάνεις μερικά χατίρια στον εαυτό σου. Mια προειδοποίηση, παρόλα αυτά: την τρελαμένη επιθυμία σου για αγάπη και τρυφερότητα δεν μπορούν να στην ικανοποιήσουν όλοι οι άνθρωποι που συναντάς και καθόλου άνθρωποι από το παρελθόν. Eίναι εξαιρετικά προσβλητικό κάποιος/α που σε έκαψε στο παρελθόν να γυρίζει να σε ρωτήσει αν πονάς ακόμα. "
Και γιατί μέσα σε όλα αυτά διάβασα, αυτό που από καιρό είχα υποψιαστεί. Ότι, θέλοντας και μη έχω πλέον πάρει τη ζωή μου στα χέρια μου (κάτι που αρνόμουν πεισματικά να κάνω για πολύ καιρό) . Και ότι τελικά ο έρωτας αν και όταν έλθει , δεν είναι προς το παρόν εδώ. Οπότε ακυρώνονται και τα διάφορα που υπήρχαν στη ζωή μου τα τελευταία δύο χρονια. Αλλά δεν με πειράζει. Φτάνει να μην έλθουν να απαιτούν από μένα να δώσω. Γιατί δεν πρόκεται. Γιατί απλά τα φυλάω για μένα και για ότι καλό έλθει...μετά!

Monday, July 17, 2006

Παλιμπαιδισμοί



Σήμερα ξύπνησα με κρυολόγημα, χαρτομάντηλα στο χέρι, μύτη ολοκόκκινη (όχι ξαδέρφη δεν είναι όλα τα κόκκινα βαμπ), δεν πολυακούω και το μαλλί μου βρίσκεται σε "κατάσταση εκτάκτου ανάγκης". Και όχι δεν είναι ότι ειναι Δευτέρα ( ναι τη μισώ αλλά όχι τόσο).

Με λυπάστε ε;; χμμ όταν σας πώ γιατί είμαι έτσι μάλλον θα τσιρίζετε οτι καλά να πάθω και να μην γκρινιάζω ( αφου είμαι άρρωστη η η η η). Χθες που λέτε, την έβγαλα ΟΛΗ μέρα σε μια πισίνα, γύρω στις 12 ώρες. Το πρωι φαινοταν ακόμα μια νορμάλ, χαλαρωτική μέρα. Αποφάσισα έτσι για αλλαγή να μην ανοίξω pc και να μη δουλέψω. Έτσι σαν ενήλικας που είμαι (και γυναίκα με καριέρα), πήρα τις τρεις εφημερίδες μου, ένα βιβλίο, ένα τεράστιο ποτήρι φραπέ, αντηλιακά ( προσώπου SPF30 γιατί μεγαλώνουμε και αρχίσαν οι ρυτίδες και ένα λάδι σώματος SPF4 γιατί ναι θα μείνω εντός αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαι και ασπρουλιάρα) και άραξα cool στην πισίνα. Με τη ξαδέλφη μου. Ήρεμα. Χαλαρά. Κολυμπούσαμε λίγο, βγαίναμε, απλώναμε επιμελώς αντηλιακά, διαβάζαμε. Ωραία πράματα. Στις 3 φθάνει μια φίλη μου. ΚΑΙ τότε άλλαξαν όλα. Δεν ξέρω τι έγινε , δεν θυμάμαι και πολύ.

Έχω κάποιες πολύ θολές εικόνες στο μυαλό μου. Άπλά θυμάμαι ότι ήμαστε συνέχεια μέσα στο νερό, κάνοντας πατητές (το ξέρω ότι δεν ειμαι 5, οκ;) , βουτιές ( που βγάλανε το μισό νερό έξω), κατακόρυφους, τσιρίδες ( μας έκαναν παρατήρηση). Α και δεν θυμάμαι να βάζω αντηλιακό ( εκεί ήταν η αρχή της ντεκαντάνς). Ασε που βρήκαμε και μια μπάλα και το παίζαμε "πρωταθλήτριες συγχρονικής κολύμβησης με σφαίρα". Και όλα αυτά με ανύποπτο κόσμο γύρω μας. Φάγαμε σουβλάκι, ήπιαμε milkshake ( ΟΧΙ ειπα, δεν ειμαι 5). Τελικά αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε την πισίνα στις 10 ( γιατί έχουμε και δουλεία ΚΑΙ καριέρα)
Τα αποτελέσματα τα βλέπετε σήμερα....(αχ το κεφάλι μου)
ΑΛΛΑ πέρασα τόσο υπέροχα!
Και διαπίστωσα ότι τον τελευταίο καιρό παραείμαι "σοβαρή" και δεν μ αρέσει....

Monday, July 10, 2006

Απορίες

Ξύπνησα σήμερα με κάποιες απορίες. Που μου ήλθαν ολες μαζεμένες μετά από ένα σ/κ πάνω σε ένα καράβι ( καλά το σάββατο μόνο- αλλά μου φάνηκε μια αιωνιότητα και μια μέρα, εκείνη η μέρα).
1. Τελικά το καλοκαίρι γιατί συμπεριφερόμαστε τόσο διαφορετικά από το χειμώνα; Οι καλοί γίνονται κακοί, οι κακοί γίνονται καλοί, οι βλάκες ρίχνουν ωραίες ατάκες, οι ηλίθιοι και μαλάκες γίνονται περισσότερο ηλίθιοι και μαλάκες και γω μιλάω λιγότερο (και γράφω περισσότερο)
2. Γιατί υπάρχουν γυναίκες τόσο ανασφαλείς που δεν αφήνουν εμάς τις υπόλοιπες να πλησιάσουμε ( ακόμα και φιλικά) άντρες; Εσείς οι άντρες μπορείτε να τις διακρίνετε ή έχει χαλάσει το ραντάρ σας ή δεν είχατε ποτέ;
3. Υπάρχει φιλία μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας; ( μετά το νηπιαγωγείο).
4. Πειράζει που δεν θα πάω πουθενά αυτό το καλοκαίρι;
5. Γιατί θέλω να πνίξω σχεδόν όλους τους συναδέλφους μου; ( εξαιρείται ο καφετζης - γιατί μετά δεν θα μπορώ να πίνω καφέ). Και γιατί το θέλω τόσο πολύ κάθε καλοκαίρι;
6. Εσείς οι άντρες, σας αρέσουν οι "χαριτωμένες" γυναίκες;
7. Αμα σου λέει ο άλλος " τείνω να πιστέψω ότι είσαι τρελλή", είναι κομπλιμέντο;
8. Γιατί ντε και καλά το καλοκαίρι πρέπει να είμαστε ΟΛΟΙ μαζικά στην παραλία;
9. Πειράζει που μ αρέσουν οι μεγάλες πόλεις αντί οι μεγάλες παραλίες το καλοκαίρι;
10. Όσοι από εσάς είστε ρομαντικοί το καλοκαίρι, να σηκώστε το χέρι σας.
10 και μισό. Σας αρέσουν τα χρώματα στο blog μου; Δεν είναι λίγο υπερβολικά θολά; Τα γράμματα τα βρίσκετε μεγάλα;

Αυτές είναι οι αθώες και απλές απορίες μιας τουλίπας. Ευελπιστώ ότι θα πάρω κάποιες απαντήσεις σε αυτή τη ζώή επιτέλους....

Tuesday, July 04, 2006

Όλα του γάμου δύσκολα

...και η ζωή μου ακόμα δυσκολότερη. Την Κυριακή πήγα στο πρώτο γάμο του καλοκαιριού. Και επειδή με έχει φάει η ηλίαση και δεν σκέφτομαι καθαρά όχι μόνο πήγα μόνη μου αλλά πήγα και με μια έξτρα έξτρα αυτοπεποίθηση και περιποίηση ( ο Morpheus τα ξέρει όλα αφού ήταν μαζί μου - μέσω msn- step by step σε όλη τη διαδικασία ετοιμασίας, από την απολέπιση, μέχρι την πράσινη μάσκα προσώπου και βάψιμο νυχιών). Τελοσπαντων. Πηγαίνω. Μόνη (και σέξι). Και μπάινω στην ουρά για να χαιρετίσω. Υποψιάζομαι ήδη ότι κάτι θα συμβεί. Η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη (και γεμάτη πολύχρωμα χαρτάκια που βγήκαν από την τούρτα που έκοψε το "ευλογημένο" ζεύγος...κιτς). Πλησιάζω φορώντας ακόμα τα γιαλιά του ήλιου (ταίριαζε με το λουκ μου του τύπου Ιταλίδα στη Ρώμη την Άνοιξη). Βλέπω το γαμπρό, χαιρετώ, δεν με ξέρει. Ωραίο παιδάκι, αλλά νερόβραστο. Προχωρώ στη νύφη. Χαμογελώ πολύ πλατιά ( πρώτο έπρεπε να ήμουν ευγενική και δεύτερο την ξέρω από μικρό παιδί), τη φιλάω και κάνω να φύγω. Δεν μου αφήνει το χέρι. Με τραβά και μου ψιθυρίζει στο αυτί " Είναι όλα θέμα εξυπνάδας...είμαι σίγουρη ότι κάποτε θα βρεις και εσύ". Το χαμόγελο μένει, προφανώς από την "μπαμ και κάτω" ατάκα της. Προχωρώ. Εντοπίζω τη μάνα της και αναγκαστικά πάω να τη συγχαρώ. Είχαν συνεννοηθεί μάλλον με τη κόρη. " Αντέ και στα δικά σου, είναι ο καιρός σου". "Και σας", σκέφτηκα αμέσως. Αλλά το χαμόγελο παρέμεινε. Το λουκ Ιταλίδας την Άνοιξη βλέπεις το απαιτούσε. Τελοσπάντων με εξαιρετικό σχέδιο απόδρασης, απέφυγα με ελιγμούς και τρεις κατακόρυφους, τις χαιρετούρες από γνωστούς, τα παρανυμφάκια και την έκανα.
Φυσικά την άλλη μέρα με πήρε τηλ η μάνα μου για να με ρωτήσει πως μου φάνηκε ο γάμος...αλλά αυτό σε άλλο post γιατί η μάνα μου, ο γάμος και εγώ, είναι ένα τεράστιο θέμα.